- Το ρομπότ δε θα κάνει κακό σε άνθρωπο, ή θα επιτρέψει με την αδράνειά του να βρεθεί άνθρωπος σε κίνδυνο
- Το ρομπότ πρέπει να υπακούει τις διαταγές που του δίνουν οι άνθρωποι, εκτός αν αυτές οι διαταγές έρχονται σε αντίθεση με τον Πρώτο Νόμο
- Το ρομπότ οφείλει να προστατεύει την ύπαρξή του, εφόσον αυτό δεν συγκρούεται με τον Πρώτο και το Δεύτερο Νόμο
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011
Η ηθική της ρομποτικής
Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011
Επιχορήγηση της εκκλησίας – ως πότε;
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011
Περί των δεδομένων
Επειδή πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το ποιος ευθύνεται για το δημόσιο χρέος, καθώς και για το πραγματικό μέγεθος των δαπανών του κράτους για τους δημόσιους υπάλληλους, αποφάσισα να συγκεντρώσω τα δεδομένα στους παρακάτω πίνακες για να είναι ξεκάθαρη η εικόνα.
Εναλλακτικά Σενάρια
Ο χώρος μιας εμπορικής έκθεσης μετατρέπεται κάθε χρόνο σε πεδίο πολιτικών εξαγγελιών και, πολύ συχνά, σε πεδίο μάχης στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης. Η Θεσσαλονίκη, αντί να ζωντανεύει εμπορικά, να πανηγυρίζει την επιχειρηματικότητα και να χορεύει στους ρυθμούς της αγοράς, σέρνεται κάτω από την καταστροφική μανία συνδικάτων και δήθεν αγανακτισμένων πολιτών. Οπότε και το εύλογο ερώτημα: γιατί επιμένει η πολιτική ηγεσία του τόπου να νομιμοποιεί με την παρουσία της αυτή την παρακμή των βίαιων θεατρινισμών;
Το ευτυχές βέβαια είναι ότι τουλάχιστο ετούτη τη φορά ο πρωθυπουργός απέφυγε την εξαγγελία νέων παροχών κι επιδοτήσεων. Το δυστυχές όμως είναι ότι επέμεινε στην εξαγγελία μέτρων που θα έπρεπε ήδη από καιρό να είχαν υλοποιηθεί. Και το τραγικό, ότι οι έλληνες πολίτες είναι ξανά αναγκασμένοι να συνεισφέρουν «έκτακτα» αντισταθμίζοντας τις αποτυχίες του κρατικού μηχανισμού. (Θα πρέπει μάλλον να βρούμε το θάρρος και να αποδεχτούμε ότι αν ένα σενάριο επαναλαμβάνεται τακτικά δεν μπορεί να αποτελεί πλέον έκτατο φαινόμενο - θα ήταν πιο ειλικρινές να μιλάμε για την «τακτική εισφορά» του διμήνου.)
Το ευτυχές βέβαια είναι ότι τουλάχιστο ετούτη τη φορά ο πρωθυπουργός απέφυγε την εξαγγελία νέων παροχών κι επιδοτήσεων. Το δυστυχές όμως είναι ότι επέμεινε στην εξαγγελία μέτρων που θα έπρεπε ήδη από καιρό να είχαν υλοποιηθεί. Και το τραγικό, ότι οι έλληνες πολίτες είναι ξανά αναγκασμένοι να συνεισφέρουν «έκτακτα» αντισταθμίζοντας τις αποτυχίες του κρατικού μηχανισμού. (Θα πρέπει μάλλον να βρούμε το θάρρος και να αποδεχτούμε ότι αν ένα σενάριο επαναλαμβάνεται τακτικά δεν μπορεί να αποτελεί πλέον έκτατο φαινόμενο - θα ήταν πιο ειλικρινές να μιλάμε για την «τακτική εισφορά» του διμήνου.)