Αποχαιρετισμός στα όπλα

I have tried to write Paradise
Do not move
Let the wind speak
that is paradise.
Let the Gods forgive what I
have made
Let those I love try to forgive
what I have made.
[Ezra Pound, Notes for Canto CXX]

Η κομματική δράση δεν είναι παιχνίδι για ερασιτέχνες. Η ρομαντική και αφελής ελπίδα οργάνωσης πολιτικών κινημάτων «από τα κάτω» αποδεικνύεται συνήθως ανώφελη και, πολύ συχνά, επικίνδυνη. Η επιβίωση και αποτελεσματικότητα ενός πολιτικού κινήματος καθορίζεται άμεσα από τη συνεκτικότητά του και τους διαθέσιμους πόρους (στελέχη, οικονομική βάση, υποδομές, κλπ.) που μπορούν να τροφοδοτήσουν την ανάπτυξή του. Το πρόβλημα είναι ότι τα κινήματα με υψηλό βαθμό συνεκτικότητας στερούνται συχνά τους απαραίτητους πόρους, ενώ στις περιπτώσεις που οι πόροι αυτοί είναι όντως διαθέσιμοι αυτό γίνεται σε βάρος της συνεκτικότητας. Έτσι, είτε το κίνημα αδυνατεί να τροφοδοτήσει την ανάπτυξή του, είτε χάνει παντελώς το λόγο ύπαρξής του. Το αόρατο χέρι της πολιτικής αγοράς, ενώ οδηγεί συχνά στην εξειδίκευση (σε ατομικό επίπεδο) και προϋποθέτει την ελευθερία κίνησης της πληροφορίας, επιβραβεύει σχεδόν πάντα την τεχνογνωσία και το συμβιβασμό. Η κομματική δράση φαίνεται να είναι απαιτητικό, αλλά και ομαδικό παιχνίδι.

Read More...

Το τελευταίο ταμπού της μεταπολίτευσης...

Προσπάθησα στο παρακάτω άρθρο να γράψω για το πρόβλημα της ρατσιστικής βίας στο κέντρο της Αθήνας. Δεν τα κατάφερα και πολύ καλά ομολογώ. Το άρθρο που έπρεπε να γράψω το έγραψε ο Πάσχος Μανδραβέλης στην Καθημερινή: ‘Το τελευταίο ταμπού της μεταπολίτευσης...’

Ο ακροδεξιός ριζοσπαστισμός δεν είναι μόνο πολύ απλοϊκός και συνεπώς εύπεπτος. Είναι και πολύ οικείος σε μια χώρα που εμποτίστηκε από τον λαϊκισμό της παλαβής Αριστεράς. Μπορεί αυτοί οι δύο ριζοσπαστισμοί να είναι απέναντι, αλλά η συλλογιστική τους είναι η ίδια: κάποιοι φταίνε για την κατάσταση (πλουτοκράτες ή μετανάστες), οι δημοκρατικές μέθοδοι δεν λύνουν ουσιαστικά τα προβλήματα, οι πολιτικοί είναι προδότες ή χειραγωγούμενοι από συμφέροντα• αφήστε δε που πάντα υπάρχει και κάποια συνωμοσία (του κεφαλαίου ή της παγκοσμιοποίησης).

Το μόνο ίσως άρθρο που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια που εντοπίζει πραγματικά την πραγματική ρίζα του προβλήματος και εξηγεί και την αδυναμία μας να καταλήξουμε σε λύσεις.

Read More...

Ηπείρου και 3ης Σεπτεμβρίου

Στο Μάουλμαϊν, στην κάτω Μπούρμα, μισήθηκα από ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων – τη μόνη φορά στη ζωή μου που υπήρξα αρκετά σημαντικός για να μου συμβεί κάτι τέτοιο.
[Πυροβολώντας Ένα Ελέφαντα – George Orwell]

(Σαββάτο στην Αθήνα. Διασχίζω την Ηπείρου με το ταξί.)

Η μετανάστευση δεν είναι ένα φαινόμενο που γεννήθηκε μέσα σε μια νύχτα. Την τελευταία εικοσαετία η χώρα έγινε τόπος υποδοχής εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών που πίστεψαν ότι θα βρίσκανε εδώ ένα καλύτερο μέλλον. Κι ένα πιο ασφαλές μέλλον. Κι όπως αντιμετωπίζουμε όλα τα σημαντικά ζητήματα τα τελευταία χρόνια, έτσι σταθήκαμε απέναντι και στο μεταναστευτικό: κάναμε ότι δεν υπάρχει.

Read More...

Επανεκκίνηση

Ο κ. Σαμαράς απευθύνθηκε από το Ζάππειο σε όλα καφενεία της χώρας επιστρέφοντας το επίπεδο και την ποιότητα της πολιτικής συζήτησης στη δεκαετία του 1980. Το θετικό είναι βέβαια ότι απέσυρε την ψευδαίσθηση της εξαφάνισης του χρέους (Ζάππειο Ι) μέσα σε ενάμιση χρόνο. Το πώς όμως θα πετύχει η προτεινόμενη κρατικοδίαιτη «Επανεκκίνηση» (Ζάππειο ΙΙ) πλεονασματικούς προϋπολογισμούς μετά από 4 χρόνια είναι αρκετά λιγότερο από σαφές. Μυθολογικές ανοησίες του τύπου «Είμαστε Έλληνες! Είμαστε ο σπόρος που δεν πεθαίνει!», μπορεί να ανακουφίζουν την εξάντληση των ψηφοφόρων της πατριωτικής Δεξιάς, αλλά ακούγονται τουλάχιστο αστείες – αν όχι κι επικίνδυνες – στην εποχή του ναδίρ της ελληνικής οικονομίας. Είμαι βέβαιος ότι κανείς δανειστής ή επίδοξος επενδυτής δεν θα συγκινηθεί από τη θεωρία του αθάνατου σπόρου.

Read More...

Τα επιδέξια ψέματα του κ. Χαζτηστεφάνου

Σε συνέντευξή του κ. Χαζτηστεφάνου, δημιουργού του Debtocracy, στο NEWS 247 διαβάζω το παρακάτω:

Αναγνώστης του NEWS 247 έγραψε σχολιάζοντας το ντοκιμαντέρ: «Η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα. Αν σβήσουμε το χρέος τώρα κανείς δεν θα μας δανείζει για δεκαετίες. Πώς θα επιβιώσουμε;»
Του μεταφέρω την ανησυχία του αναγνώστη και μου απαντά ότι φοβόμαστε κάτι που ήδη ισχύει, καθώς δεν είμαστε στις αγορές και δεν μας δανείζουν και η κυβέρνηση φαίνεται ότι με τα μέτρα και το μνημόνιο δεν θα μπορεί να μας βάλει για χρόνια στις αγορές.
Απορρίπτει τον ισχυρισμό ότι η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα και αναφέρεται στον Λ. Βατικιώτη (σ.σ. επιστημονικός συνεργάτης του Debtocracy), ο οποίος έκανε ένα απλό υπολογισμό που μπορείτε να τον βρείτε και στο FAQ της ιστοσελίδα του Debtocracy.
«Υπολόγισε ότι ακόμα και με τα σημερινά πενιχρά φορολογικά έσοδα, αν σταματήσουμε να αποπληρώνουμε το χρέος, φτάνουν τα λεφτά για όλες τις κοινωνικές ανάγκες» τονίζει ο Α. Χατζηστεφάνου.

Ας δούμε λοιπόν τον υπολογισμό του κ. Βατικιώτη από το FAQ της ιστοσελίδα του Debtocracy.

Είναι εξίσου σημαντικό ότι, ακόμα και με τα υπάρχοντα έσοδα η Ελλάδα θα μπορούσε να ικανοποιήσει η Ελλάδα τις ανάγκες της! Αρκεί μια ματιά στον τρέχοντα κρατικό προϋπολογισμό του 2011 απ’ όπου προέρχονται τα παρακάτω μεγέθη, σε δισ. ευρώ:
ΣΥΝΟΛΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ: 51,6
ΣΥΝΟΛΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΣΟΔΩΝ: 52,9

Ένα ακόμη παράδειγμα λαϊκισμού που μπλέκει λιγάκι αλήθεια και πολύ ψέμα για να κατασκευάσει την πραγματικότητα που συμφέρει τον προπαγανδιστή.

1. Το ποσό που αναφέρεται ως το σύνολο των εξόδων δεν περιλαμβάνει καμία δαπάνη από το πρόγραμμα των Δημόσιων Επενδύσεων. Το οποίο, αν και μειωμένο αισθητά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ανέρχεται στα 8,7 δισ. ευρώ! Σήμερα, οι δημόσιες επενδύσεις χρηματοδοτούνται κατά το μισό περίπου από την ΕΕ. Στο σενάριο που υποστηρίζει ο κ. Βατικιώτης, από πού θα καλυφθεί αυτό το ποσό; Εκτός κι αν υποστηρίζουν ότι πρέπει να μηδενιστούν τελείως οι δημόσιες επενδύσεις και δεν τις θεωρούν «κοινωνικά αναγκαίες». Δεν θα διαφωνήσω απαραίτητα μαζί τους, αλλά ας το ξεκαθαρίσουν.
2. Το μεγάλο ψέμα όμως είναι ότι προσπαθούν να μας πείσουν ότι το Μνημόνιο δεν χρειάζεται χρησιμοποιώντας στοιχεία που αποτελούν αποτέλεσμα του Μνημονίου. Αν κοιτάξουμε το 2009, ο τελευταίος προ-μνημονιακός προϋπολογισμός είχε δαπάνες ύψους 59,3 δισ. ευρώ (χωρίς να υπολογίζω τους τόκους των δανείων) και έσοδα 48,5 δισ. ευρώ. (Το πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων που δεν συμπεριλαμβάνεται στον παραπάνω υπολογισμό παρουσίασε έλλειμμα 7,5 δισ. ευρώ!!) Το ότι η κατάσταση έχει αρχίσει να αντιστρέφεται οφείλεται ακριβώς στη μείωση των δαπανών – λόγω μνημονίου – και την αύξηση των εσόδων – πάλι λόγω μνημονίου. Οπότε, ή το μνημόνιο είναι κακό και αντιστρέφουμε τις ρυθμίσεις που προβλέπονται από αυτό, άρα η λογική του κ. Βατικιώτη δεν ισχύει, ή διατηρούμε την πορεία του μνημονίου, οπότε η λογική του κ. Βατικιώτη δεν ισχύει.

Γι αυτό που είμαι σίγουρος είναι ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν είναι ούτε αδαείς ούτε ανίδεοι. Ξέρουν πολύ καλά τι λένε και τι γράφουνε και δεν έχουν κανένα ηθικό ενδοιασμό να παραποιήσουν την αλήθεια ώστε να εξυπηρετήσουν το μήνυμά τους. Αυτό είναι που θα έπρεπε να έχουμε στο νου μας κάθε φορά που μας φαίνονται βολικές ή αληθοφανείς οι ανοησίες που μας παρουσιάζουν.

Read More...

Η μικρή μας πόλη

Αν και δεν είμαστε μόνο προϊόντα του περιβάλλοντός μας, όπως αφελώς πιστεύαμε μέχρι πριν από λίγα χρόνια, μόνο κάποιος αλαζονικά ανόητος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι δεν είναι και το περιβάλλον μας που μας καθορίζει. Γυρίζοντας λοιπόν από μια πολύ σύντομη εβδομάδα στην απολαυστική Τοσκάνη, η εικόνα της πόλης μας μου φάνηκε περισσότερο απογοητευτική από όσο θα μπορούσε να εξηγήσει η επιστροφή στη ρουτίνα της καθημερινότητας.

Read More...