Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Η απάτη των λέξεων

Leave a Comment
353px-Darwin_treeΟ Thomas Nigel γράφει ένα βιβλίο – το Mind and Cosmos – όπου ισχυρίζεται, όπως γράφεται, ότι “the materialist neo-Darwinian conception of nature is almost certainly false”. Ο Steven Pinker σχολιάζει στο twitter: “the shoddy reasoning of a once-great thinker”. Και ο Leon Wieseltier, στο New Republic, αντιδρά στον “Δαρβινικό όχλο που επιτίθεται σε ένα σοβαρό φιλόσοφο”.
Εδώ, δεν σχολιάζω το ίδιο το κείμενο του Nigel, το οποίο και δεν έχω ακόμη διαβάσει - γράφω ένα σχόλιο για το σχόλιο του Wieseltier στο σχόλιο του Pinker. Ένα μέτα-μέτα-σχόλιο, αν θέλετε.
Is there a greater gesture of intellectual contempt than the notion that a tweet constitutes an adequate intervention in a serious discussion? But when Thomas Nagel’s formidable book Mind and Cosmos recently appeared, in which he has the impudence to suggest that “the materialist neo-Darwinian conception of nature is almost certainly false,” and to offer thoughtful reasons to believe that the non-material dimensions of life—consciousness, reason, moral value, subjective experience—cannot be reduced to, or explained as having evolved tidily from, its material dimensions, Steven Pinker took to Twitter and haughtily ruled that it was “the shoddy reasoning of a once-great thinker.” Fuck him, he explained.

Read More...

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Λίνκολν – ο πρώτος πρόεδρος του Αμερικανικού κράτους

Leave a Comment
Σχόλιο για την ταινία ‘Lincoln’, του Steven Spielberg. (Δημοσιεύτηκε, σε λιγάκι αλλαγμένη μορφή, στο περιοδικό The Books’ Journal – Τεύχος 28, Φεβρουάριος 2012)


Η εικόνα ανοίγει με μια ατσούμπαλη μάχη σώμα με σώμα μέσα στα λασπόνερα. Σχεδόν αμέσως όμως, ο Σπίλμπεργκ γυρίζει την κάμερα στον Λίνκολν. Ο πρόεδρος της Ένωσης κάθεται κάτω από ένα αυτοσχέδιο υπόστεγο, ενώ τρεις νεαροί στρατιώτες μέσα στις λάσπες (ο ένας από αυτούς μαύρος) του υπενθυμίζουν τα λόγια του στο Γκέτυσμπουργκ. Τα έχουν αποστηθίσει σαν προσευχή, ή σωστότερα, σαν στρατιωτικό εμβατήριο.

Μετά τη μάχη του Γκέτυσμπουργκ, σε μια από τις σημαντικότερες πολιτικές ομιλίες τις αμερικανικής ιστορίας (και τις πιο σύντομες - μόνο με 271 λέξεις), ο Λίνκολν σχεδιάζει το ρεπουμπλικανικό όραμα του σύγχρονου Αμερικανικού κράτους (σε μετάφραση Π. Φ. Κωνσταντινίδη):
Ο κόσμος θα ασχοληθεί λίγο και δεν θα θυμάται για πολύ τα όσα πούμε εδώ, αλλά ποτέ δεν μπορεί να λησμονήσει τι έπραξαν εδώ. Εναπόκειται σε εμάς τους ζωντανούς, όμως, να αφιερωθούμε στο έργο που έχουν φέρει, με τόση αριστεία, εις ατελές πέρας, μέχρι σήμερα, αυτοί που έπεσαν εδώ. Εναπόκειται σε εμάς, όμως, να αφιερωθούμε, εδώ, στο μεγάλο καθήκον που στέκει ενώπιον μας - να εντείνουμε την αφοσίωση μας στον αγώνα για τον οποίο έδωσαν το τελευταίο μέτρο αφοσίωσης αυτοί οι τιμημένοι νεκροί, να διακηρύξουμε ξεκάθαρα εδώ ότι οι νεκροί αυτοί δεν πέθαναν μάταια, ότι αυτό το έθνος, υπό την σκέπη του Θεού, θα βιώσει μια αναγέννηση της ελευθερίας, και ότι η διακυβέρνηση του λαού, από τον λαό, για τον λαό δεν θα εκλείψει από την γη.
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: ο Λίνκολν δεν μπορεί πια να κάνει πίσω. Η πορεία της Ένωσης είναι συνδεδεμένη πλέον με το ζήτημα της απελευθέρωσης των σκλάβων.
Read More...

Absolute Politics με το Δημήτρη Σκάλκο

Leave a Comment
Στην εκπομπή Absolute Politics, στο ιντερνετικό AmagiRadio, με το φίλο μου Δημήτρη Σκάλκο: συζητάμε για βιβλία και ιδέες - τις μόνιμες εμμονές μας.

(Εμφανίζομαι περίπου 30 λεπτά πριν από το τέλος.)
Read More...