Επιστολή παραίτησης από τη Δημοκρατική Συμμαχία

Στη σύντομη προεκλογική περίοδο που διανύουμε, το μεταρρυθμιστικό κέντρο φαίνεται να συνθλίβεται ανάμεσα στην Αριστερά της δραχμής και τη Δεξιά της πεντάρας. Ανάμεσα σε μια ανεύθυνη Αριστερά που οχυρωμένη πίσω από έναν αριστερόστροφο εθνο-λαϊκισμό επιχειρεί να συσπειρώσει τα απομεινάρια του χρεοκοπημένου κρατισμού. Και ανάμεσα σε μια γερασμένη και εξίσου ανεύθυνη Δεξιά που επιχειρεί την αναπαλαίωσή της ανασύροντας επιχειρήματα από το ιδεολογικό οπλοστάσιο μιας ανιστόρητης αντι-κομμουνιστικής ρητορικής. Όμως ούτε ο Τσίπρας είναι ο Τσε Γκεβάρα, ούτε ο Σαμαράς είναι ο ντε Γκωλ. Και για να χρεοκοπήσει η χώρα δεν είναι αναγκαίος ο «τροπικός» λαϊκισμός του Τσίπρα. Μας αρκεί και η «βαλκανική χριστιανοδημοκρατία» του Σαμαρά.

Read More...

Λίστες Ι: Φράσεις taboo

Οι δέκα πιο κακόγουστες φράσεις της πολιτικής φιλολογίας:

1. «Έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη» 
2. Ριζοσπαστικός Φιλελευθερισμός 
3. (Οποιαδήποτε λαϊκή παροιμία) 
4. Μείγμα πολιτικής 
5. Απεχθές χρέος 
6. Δυφίο – κι οποιαδήποτε άλλη παρόμοια κακόγουστη μετάφραση τεχνικών όρων 
7. Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη 
8. «Πετάς την μπάλα στην κερκίδα» – κι οποιαδήποτε απλοϊκή αναφορά σε ποδοσφαιρικούς όρους 
9. Ο Λαός είναι σοφός 
10. Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα

Read More...

Πόσους δημόσιους υπάλληλους χρειαζόμαστε;

Πέρα ίσως από τα οργανωμένα συνδικάτα που δεν έχουν κανένα απολύτως λόγο να υποχωρήσουν από τα προνόμιά τους, είναι ελάχιστοι πλέον όσοι αρνούνται ότι πρέπει να καταργηθεί η μονιμότητα στο δημόσιο τομέα. Και πολύ σωστά. Όχι από εκδικητική μανία, ούτε ακολουθώντας εξισωτικές μονομανίες με τον ιδιωτικό τομέα. Αλλά γιατί, πολύ απλά, πρέπει να ξεπεράσουμε την εποχή που η εργασία στο δημόσιο ισοδυναμούσε με πληρωμένη αεργία. Πρέπει να αρχίσουμε να επιβραβεύουμε τους ικανούς κι αποδοτικούς υπαλλήλους και να επιτρέπουμε σε όσους κάνουν κατάχρηση της θέσης τους να αναζητήσουν ξανά την τύχη τους στην αγορά εργασίας. Ωστόσο, η κατάργηση της μονιμότητας δεν αρκεί ως μεταρρυθμιστική κατεύθυνση.

Read More...

Beautiful Minds: Richard Dawkins

Εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για έναν από τους σπουδαιότερους διανοητές της εποχής μας. Το magnum opus του The Selfish Gene είναι σίγουρα ένα από τα σημαντικότερα βιβλία που έχω συναντήσει: είναι ελάχιστα τα βιβλία που έχουν τη δύναμη να αλλάξουν δραματικά τον τρόπο που κανείς αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του. 

Read More...

Σχόλιο περί χρεοκοπίας

Υπάρχει ένα επιχείρημα υπέρ της χρεοκοπίας της χώρας που αναφέρεται στην φιλελεύθερη θεώρηση της αγοράς (στο Hayek κυρίως) και τους μηχανισμούς του καπιταλισμού. Επειδή το επιχείρημα κυκλοφορεί σε διάφορες εκδοχές και από διάφορους αρθρογράφους, αποφάσισα να το σκιτσάρω παρακάτω αυτόνομα, με την ελπίδα να μην παρερμηνεύω τους εμπνευστές και υποστηρικτές του:

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς την έννοια της χρεοκοπίας. Αν κανείς ακολουθεί λάθος αποφάσεις για πολύ χρόνο, οδηγώντας την επιχείρησή του στη χρεοκοπία, οφείλει να αναλάβει και τις ευθύνες του. Μόνο έτσι μπορεί να λειτουργήσει ο μηχανισμός της αγοράς, επιβραβεύοντας τις σωστές και καινοτόμες επιχειρηματικές δράσεις, τιμωρώντας παράλληλα τις λανθασμένες κι αναποτελεσματικές. Έτσι έχουμε ως εξελικτική κατεύθυνση την καινοτομία και την επικράτηση των αποτελεσματικών δράσεων.
Η Ελλάδα έκανε ακριβώς αυτό. Πήρε τις λάθος αποφάσεις για περισσότερο χρόνο από όσο άντεξε και οδηγήθηκε ουσιαστικά στη χρεοκοπία. Ο συνεπής φιλελεύθερος θα πρέπει να επιτρέψει την αγορά να λειτουργήσει, να αρνηθεί τα όποια Μνημόνια και επιπλέον δανειακές συμβάσεις και να αποδεχτεί τη χρεοκοπία και τυπικά. Ειδάλλως, επιβραβεύονται ουσιαστικά οι λάθος χειρισμοί της χώρας και στρεβλώνεται η αγορά. 

Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στις εταιρίες και τα κράτη, που ο συλλογισμός αυτός παραβλέπει, και η οποία ακυρώνει ουσιαστικά την εφαρμογή του επιχειρήματος στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Read More...