Είναι μάλλον φυσικό η υπεραπλούστευση, οι θεωρίες συνομωσίας και ο φόβος να καλύπτουν το κενό που δημιουργείται όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμες εύπεπτες ιστορίες-εξηγήσεις για μια κοινωνία που περνάει την (ίσως) πιο βαθειά κρίση της ιστορίας της. Η φιλοσοφία του καφενείου και η πολιτική των μαγικών συνταγών είναι ο εύκολος δρόμος που αναγκαστικά ακολουθεί όποιος αρνείται να παρακολουθήσει την περιπλοκότητα των φαινομένων γύρω του.
Κι είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς το που μπορεί να οδηγήσει αυτός ο εύκολος δρόμος.
«Το γεγονός ότι από τη μία πλευρά βρίσκεται το θύμα, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και από την άλλη οι δυνάμεις της ξένης εξάρτησης και οι ντόπιοι συνεργάτες και όργανά της με πρωταγωνιστές το μεγάλο κεφάλαιο και τους παρασιτικούς κύκλους, δηλαδή οι θύτες, ενώνει τον πατριωτικό με τον ταξικό χαρακτήρα της πάλης.»Ο αμερικανός πράκτορας με την καπαρντίνα, ο χοντρός καπιταλιστής με το ψηλό καπέλο, η αδίστακτη πολυεθνική, οι Εβραίοι, η Δύση, η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, τα μυστικά λόμπυ... Σήμερα μπορούμε ευτυχώς ακόμη να διασκεδάζουμε με τη γραφικότητα της «πατριωτικής» και «ταξικής» καρικατούρας που ο κ. Θεοδωράκης μας παρουσιάζει. Πόση απόσταση έχουν όμως τα κηρύγματα αυτά από την προηγούμενη φορά που το «εθνικό» συνόδευσε το «σοσιαλιστικό» και βύθισε την Ευρώπη σε μια από τις πιο σκοτεινές και αιματηρές περιόδους της ιστορίας της; Ομολογώ ότι ο ηγέτης της Σπίθας δεν μας προτείνει δεν μας προτείνει (προς το παρόν τουλάχιστο) τελετουργικούς χαιρετισμούς, αιγυπτιακά σύμβολα και στρατιωτικές στολές – χωρίς ωστόσο αυτό να με καθησυχάζει.
«[…] ο Σιωνισμός που είναι φανερό ότι όχι μόνο σηκώνει κεφάλι αλλά διεκδικεί ρόλο πρωταγωνιστικό στις διεθνείς εξελίξεις, χρησιμοποιεί σαν άλλοθι το Ολοκαύτωμα για πράξεις καθαρά αντιδραστικού χαρακτήρα, όπως είναι η κρατική πολιτική του Ισραήλ και ο ρόλος ορισμένων σπουδαίων παραγόντων του Εβραιοαμερικανικού λόμπυ στη διαμόρφωση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ.Σας θυμίζει τίποτα αυτό το παραλήρημα; Αυτό είναι το πρώτο συστατικό της μαύρης παράνοιας: το Διεθνές Τραπεζικό Σύστημα που, υπό τον έλεγχο των Εβραίων, αποτελεί την πηγή του κακού.
Όπως καταδικάζω και ορισμένους σπουδαίους παράγοντες από το Εβραιοαμερικανικό λόμπυ τόσο για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξαν στα εγκλήματα της πολεμικής μηχανής των ΗΠΑ στο Ιράκ όσο και για το σχέδιο της άλωσης των Εθνών-Κρατών με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία των Τραπεζιτικοπιστωτικών κολοσσών που ελέγχουν εξ ολοκλήρου. [...] Όπως είναι γνωστό, το Διεθνές Τραπεζιτικό Σύστημα ελέγχεται από παράγοντες που ανήκουν στο πανίσχυρο Εβραιοαμερικανικό λόμπυ, με το οποίο όπως θα δούμε, χάρη στον Πρωθυπουργό μας, αποκτούμε τώρα ιδιαίτερες σχέσεις ως Ελληνικό Κράτος.»
«Τι τους νοιάζει όμως η τύχη της Πατρίδας, όταν η μοναδική τους έγνοια είναι πώς να φανούν αρεστοί στα ξένα αφεντικά έχοντας τη βλακεία και το θράσος να τους θεωρούν αγγέλους-προστάτες για την ασφάλεια και την ακεραιότητα της χώρας! Ποιους; Τους Αμερικανούς και τους νατοϊκούς δήθεν συμμάχους μας. Αυτούς τους ίδιους που βυσσοδομούν πίσω απ' τους εθνικιστές της Τουρκίας, της Αλβανίας και των Σκοπίων, που διεκδικούν ανοιχτά την Ήπειρο, τη Μακεδονία, τη Θράκη και το Αιγαίο χωρίς να ακουστεί ούτε ψίθυρος διαμαρτυρίας ούτε απ' την Κυβέρνηση ούτε από την Αντιπολίτευση ούτε από τα φερέφωνά τους στον Τύπο και την Τηλεόραση.»ή, σε άλλο σημείο:
«Οι ΗΠΑ και η Δύση γενικά μας μισούν, μας περιφρονούν και μας προσβάλλουν.»και αλλού:
«Μάλιστα αυτοί οι κύκλοι που ανέλαβαν την αποδόμηση του εθνικού, ιστορικού και παραδοσιακού μας χαρακτήρα, αγκαλιάστηκαν από την παρούσα κυβέρνηση τοποθετούμενοι σε υψηλές θέσεις στον πιο ευαίσθητο τομέα της διάπλασης της σκέψης, της συνείδησης και του χαρακτήρα των νέων Ελληνίδων και Ελλήνων, στο Υπουργείο Παιδείας. Είναι δε χαρακτηριστικό το ότι δόθηκαν νέα ονόματα στα Υπουργεία, μόνο και μόνο για να εξαλειφθεί η λέξη «Εθνικό, Εθνικός».»Αυτό είναι το δεύτερο συστατικό: Η μόνιμη εξωτερική απειλή, ο εσωτερικός εχθρός, οι προδότες που απειλούν το έθνος.
Αν μπορούσαμε να κατασκευάσουμε ένα κατάλογο με τα συμπτώματα της φασιστικής υστερίας, πολύ φοβάμαι ότι θα συνειδητοποιούσαμε πως τα περισσότερα έχουν ήδη αρχίσει να μολύνουν τον πολιτικό μας κόσμο. Και πολύ φοβάμαι ότι υποτιμούμε μάλλον την ισχύ τους.
Δεν ισχυρίζομαι φυσικά ότι ο κ. Θεοδωράκης είναι ο εμπνευστής αυτής της απειλής - ούτε καν ο κύριος εκφραστής της. Ούτε πιστεύω ότι η Σπίθα έχει τις δυνατότητες να εξελιχτεί σε ομάδα ένστολων καθοδηγητών. Ο κ. Θεοδωράκης παραμένει απλά ένας παραδοσιακός κομουνιστής που αναζητά νέες συμμαχίες «με το Διάβολο» συνεχίζοντας μια πορεία προβλέψιμης ρητορικής.
Η Σπίθα όμως των ιδεών του πρέπει να σβήσει και να οδηγηθεί στο περιθώριο της δημοκρατίας – το φυσικό της χώρο. Σύντομα, τώρα, πριν να είναι πολύ αργά.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου